ပန္းတြင္းရြာ

        ယင္းကမွ- ရတနာ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို ခရီးေရွ႕ၫြန္ထား၍၊ ခ်ီသြားေတာ္မူျပန္ရာ၊ ပန္းသင္းေတာအရပ္သို႔ေရာက္လွ်င္ -ဆင္ေတာ္ မသြား၊ တန႔္နား ရပ္ေနသည္ႏွင့္၊ဆင္ေတာ္ရပ္ေနေသာ အရပ္သည္ သာမညအားျဖင့္၊ ရပ္ေနသည္မဟုတ္၊ တစ္စုံတစ္ရာ အေၾကာင္း၊ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္တို႔၊ ေစ့စပ္ ေဆာ္ႏွိုး၊ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္၊ေအာင္ေျမကြက္ရပ္၊ ႏွင္းအပ္ၾကေသာအရာဟု၊ ၾကည္႐ႊင္စြာေသာ ေ႐ႊႏွလုံးေတာ္ျမတ္၊ ျပ႒ာန္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္...


         ပညာရွိ မႉးေတာ္ မတ္ေတာ္တို႔ကို ၾကည့္ရႈေစရာ ေတာေတာင္ေရ၊ အေျခအျမစ္၊ ဝါးသစ္ ႀကိမ္ႏြယ္။ လယ္ပယ္ ယာပယ္၊ တံဇယ္ မုရင္း၊ လုပ္ခင္းေဆာင္တာ၊ ေရလာ ေရစီးတို႔ျဖင့္ ေကာင္းျမတ္ေၾကာင္း။

          ထိုမွတပါးလည္း၊ စတုရန္းတာ ၇၀၀ ေက်ာ္အတြင္း၊ ပန္းသင္းပင္လို႔သာ ႁပြမ္းေၾကာင္း။ ႀကိမ္ႏြယ္ စေသာ သစ္ပင္တိုသည္၊ လက္်ာရစ္ ႏွင္ႏွင္သာ ေပါက္ေရာက္ ေတြ႕ျမင္ေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ တင္ေလွ်ာက္လွ်င္....

         အားရႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕႐ြာထီးနန္း၊ တည္ေလာက္ရန္ အခမ္းအနားမ်ားကို ပန္းသုံးမွတ္တိုင္ စိုက္ျပေစလွ်င္-စိုက္ျပေသာပန္းသုံး မွတ္တိုင္အတြင္းမွ ႀကီးမားရွည္လ်ားေသာ ေႁမြတစ္ခုသည္ ေတာင္အရပ္သို႔ ထြက္သြားသည္ကို ေတြ႕ျမင္၍ ထိုေႁမြ၏ သြားျခင္းသည္ အခ်ည္းႏွီးေသာ သြားျခင္းမဟုတ္။ ၿမိဳ႕နန္း တည္မည္ဟု.႐ြယ္ရည္ စိုက္မွတ္ေသာ ဤ ပန္းသုံး ပႏၷက္ရာ အရပ္
သည္ ထူးျမတ္ေသာ ေအာင္ေျမဇာတိ၊ ဘူမိေသ႒ မွန္၏။

        ယင္းသို႔မွန္ေသာ္လည္း၊ မင္း၏ပညာ၊ ဘုန္းအာဏာႏွင့္၊ ပါရမီေရွးရိုး၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ၊ မဂၤလာသုတ၊ ဗဟုဗလ၊ တုမမွ်ေအာင္၊ တီးဆလြန္ကဲ၊ အၿမဲမွန္လွ၊ ထာဝရကိန္းခန္း၊ ဓါတ္ဆန္း ဓါတ္ျမတ္တို႔ႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ ေအာင္ေျမ၊ ရွိေလသည္၏ အျဖစ္ကို ထပ္မံ ၫႊန္ျပေသာ၊ နိမိတ္ ဩဘာ၊ ျဖစ္တန္ရာသည္။

          ပညာရွိ မႉးမတ္တို႔ကို လိုက္ၾကည့္ေစရာ...တာ ၁၀၀၀-တစ္ေထာင္ခန႔္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ၾကာအင္းတစ္ခုကို လက္်ာရစ္ သုံးပတ္လွည့္ၿပီးမွ ထိုၾကာအင္းအတြင္းဆင္းသြား၍ အေတာင္သုံးဆယ္ခန႔္မွ် ျမင့္ေသာ ကိုယ္ကို ေဘာ္ျပလ်က္၊ ေတာင္ေျမာက္ ေလးမ်က္ႏွာ ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ အစာကို အန္၍ ထိုေႁမြ ေပ်ာက္သြားေလ၏။

         ယင္းသို႔ေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို တင္ေလွ်ာက္သည္ကာလ ပန္းသင္းေတာ အရပ္မွ ခ်ီတက္ေတာ္မူ၍ ၎ ၾကာအင္းအရပ္၌၊ တိုင္းျပည္ ထီးနန္း၊ ျပဳစု တည္ေထာင္၍ သင့္-မသင့္၊ ေလ်ာ္-မေလ်ာ္မ်ားကို သမာေဒဝ စေသာ နတ္တို႔အား တင္ၾကား ပသ အိပ္မက္ ယူၾကရာ...

         မင္းႀကီးသာဂရ ျမင္မက္ေတာ္မူသည္ကား- ငရန႔္တစ္ခု၊ ဗုဇြန္လုံးတစ္ခုတို႔သည္ မဟာသမုဒၵရာမွ တက္လွာ၍ ဤအရပ္ေဒသသို႔ ေရာက္လွ်င္ ေနာက္သို႔ ျပန္ေသာ-ဟူ၏။ -သို႔ ျမင္မက္ေတာ္မူသတည္း။

        ထိုေန႕ညသည္လည္း လဆန္း ၇-ရက္ ျဖစ္လ်က္၊ လသည္ ပႏၷရသီ ျဖစ္ေသာ ဆယ့္ငါးရက္ေန႕ကဲ့သို႔ ျပည့္ျပည့္ဝန္းဝန္းရႈျမင္ၾကရသည္။ယင္းသို႔ေသာအေၾကာင္းမ်ားကို မႉးမတ္ပညာရွိတို႔အား ေမးေတာ္မူရာ- အမတ္ေက်ာ္ ေလွ်ာက္သည္ကား...

       အရွင္မင္းျမတ္-လဆန္း ၇-ရက္ေန႕၊ လျပည့္ဝန္းသည္ကား- ျပည္ေတာ္ကို ပုဏၰဝတီ သမုတ္ေတာ္မူသင့္ေသာ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။

       ေႁမြအစာကို အန္သည္မွာ- ဝမ္းျပည့္၍ အန္ထုတ္ေသာ အျခင္းအရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ျပည္ေတာ္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ လာေရာက္ေနထိုင္ေသာ သူတို႔သည္၊ေရစာ စပါး၊ လြန္ေပါမ်ား၍၊ သုံးစားမကုန္၊ လုံလုံေလာက္ေလာက္၊ ႂကြယ္ပင္ေပါက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္အံ့ေသာအေၾကာင္းရွိပါသည္။ ယင္းသို႔ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ေဇယ်ဝၯဏတိုင္းဟု သမုတ္ေတာ္မူရပါမည္။

          ငါး ဗုဇြန္လုံးတို႔ တက္လာ၍ ျပန္ေသာအလိုမွာ ဗုဇြန္လုံးကို ဂဏန္းေကာင္ ေခၚပါသည္၊ ျပန္ေသာအလိုႏွင့္ ေထာက္ေသာ္ ၅-ဂဏန္းကို ျပန္၍ေရးလွ်င္ ၉ ဂဏန္း ျဖစ္ပါသည္။ ၎ ၉-ခုေသာ ဂဏန္းအရ၊ မဟာသမုဒၵရာႏွင့္ တူစြာ၊ အလြန္တရာ ဧးျမက်ယ္ဝန္းေသာ မဇၩိမေဒသမွ ေရာက္ေသာ အရွင္မင္းျမတ္၏၊ သား ေျမး ျမစ္၊ အျမတ္ အစြန္ေတာ္ျဖစ္ေသာ မင္း ၉ ဆက္တို႔သည္ ဘုန္းေတာ္ အာဏာ ႀကီးျမင့္ရာေသာ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။

          ထို ငရန႔္ ဗုဇြန္တို႔တြင္- ဝ အကၡရာ ဗ အကၡရာပါသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဂစ္ေဗၻ ဟူေသာ ပထဝီ ဓါတ္ဖိုဓါတ္မ၏အရ၊ တနင္းလာနံ၊ ၾကာသပေတးနံ ျဖစ္ေသာ မင္းလက္ထက္၊ ဆဒၵန္အိုင္မွ ဆင္ျဖဴရတနာ ေရာက္အံ့ေသာအေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္-ဟု ေလွ်ာက္ထားလွ်င္...

         အမတ္ေက်ာ္ ေလွ်ာက္ေသာစကားကို အားရႏွစ္သက္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ အထက္ ပန္းသုံးစိုက္မွတ္ေသာ အရပ္တြင္ ေက်း႐ြာ တည္ေထာင္ ျပဳစုေစၿပီးလွ်င္ ပန္းတြင္း႐ြာသမုတ္၍၊ ေရေျမႏွင့္တကြ၊ အစား အသနားေတာ္ျမတ္ ခံေစသည္။