ယင္းသို႔ေသာ နိမိတ္၊ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ၊ ဆင္း႐ူပႏွင့္၊ မုဒု-စရဏ လကၡဏာ၊ ျပည့္စုံပါေသာ၊ ပန္ထြာမင္းသမီးသည္၊ မင္းႀကီးဒြတၱေဘာင္၊ ေ႐ႊနန္းႀကီး သုံးေဆာင္ႏွင့္၊ ထုံးေနွာင္ ေမတၱာ၊ ခ်စ္င္ပါေသာ္လည္း၊အတီတာ ဘဝ၊ လြန္ခဲ့ေသာ ကာလက၊ ေဒါသမုန္းစိတ္
သည္၊ ခဲ အန္ႀကိတ္ ရင္မွာ တည္၍၊ မၾကည္နိုင္ မေျပနိုင္၊ အူလွိုင္ ျပင္းျပ၊ လတ္တေလာ ထင္ေသာ္ေၾကာင့္၊တိုင္းျပည္က ပါေသာ မႉးမတ္တို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ရာ..
မႉးမတ္တို႔ ေလွ်ာက္သည္ကား...အရွင္မိဖုရား၊ ထိုသို႔ေသာ အရာ၌၊ ႐ြံရွာ စက္ဆုတ္ဖြယ္ ရွိေသာ အဝတ္ကို ဒြတၱေဘာင္မင္းျမတ္အား ဆက္ကပ္၍ ျပဳရလွ်င္၊ ႏုလွေသာ မွည့္ရွင္ေတာ္သည္၊ မေပၚ ကြယ္ျခင္းသို႔ ျဖစ္ပါသည္။ မွည့္ရွင္ကြယ္က ဘုန္းတန္းက်၍၊ ေခတၱရာ ေ႐ႊျပည္။ ပ်က္အံ့သည္ အေၾကာင္း။...
၎မႉးမတ္တို႔ တင္ခ်က္ကို၊ မပ်က္ေစရ၊ သုသာန္-ဝက၊ တစ ပုဆိုး၊ စက္ဆုတ္ဖြယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို၊ ထိုက္တန္ေအာင္၊ ဝါဖန္ ဝါႀကိတ္ ျပဳသကဲ့သို႔၊ ႏုလွစြာ ညက္ေစၿပီးလွ်င္၊ ပိတ္ျဖဴ မ်က္ႏွာသုတ္၊ ယက္လုပ္၍ ထားသတည္း။
မိဖုရားသည္လည္း၊ မာယာ ကာယ၊ ၀ၪၥနဉာဏ္၌၊ အလြန္လိမၼာေသာ မင္းမိန္းမျဖစ္၍၊ သီလာ ဟူေသာနံ႕သာ၊ ေဟမမာလာ နံ႕သာမွုံတို႔ကို မင္းႀကီးအား မျပတ္၊ဆက္ကပ္ျခင္းကို ျပဳေလ့ရွိ၏။ သီလာ ဟူေသာ နံ႕သာကား။ ပူတာ တံတင္းတို႔ကို ဖြင့္လွ်င္ ျပည္သူတို႔ ႏွာဝတြင္ ထားဘိသကဲ့သို႔ အလြန္ေမႊးႀကိဳင္စြာ ရွိ၏။ ဒြတၱေဘာင္မင္းႀကီးသည္လည္း ထိုနံ႕သာတို႔ကို လိမ္းစမွတ္ျပဳဘိ၏။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment